Düsseldorf – 25 mei
Samuel, Rob en Stefan zijn dit jaar afgereisd naar Haan voor de Japan-dag in Düsseldorf. Onlangs waren we nog in Haan geweest, maar sindsdien is de afslag opgebroken. De omlegging was niet duidelijk aangegeven en we mistten dus de afslag. Bij de volgende afslag zijn we omgekeerd om de weg naar Haan te vervolgen.
Bij aankomst bleken Nathaniel, Theodoridis en Paul uit Antwerpen al te zijn gearriveerd. Verder was de club uit Haan, Wilfried, Leo, Markus, Maaike, Annika en Bernd natuurlijk al aanwezig.
Het plan was om het programma eerst te repeteren met de hele groep. We hadden vrijwel hetzelfde programma als voorgaande jaren, maar elke keer schaven we er toch nog iets aan bij. Het programma bestond uit:
- Kihon – allemaal
- Torite – Rob en Stefan
- Ippon gumite – witte banders
- Nagewaza – Rob en Stefan
- Jiyu ippon gumite – bruine banders
- Iai – Stefan en Paul
- Bassai – bruine en junior zwarte banders
- Jion (langzaam) – zwarte banders
- Heian nidan – allemaal
Elk jaar is het weer de vraag: hoe groot is het podium? Vaak oefenen we op een te klein oppervlak. 4 of 5 technieken? We besloten tot 5. Doen we een kiai met elke techniek? We besloten het met elke 5e techniek te doen. Met Nagewaza: eerste 5 langzaam en dan 5 snel? We besloten elke techniek eerst langzaam te doen en vervolgens snel. We besloten de naam van elke kata te herhalen als bevestiging, omdat we dat zo gewend zijn. De rijen op de flanken buigen op zij naar het publiek. Linksom of rechtsom draaien? We besloten rechtsom te draaien net als in het leger. Alle details zijn overwogen en getest. De generale repetitie was goed. Is dat goed of slecht?
Voor de lunch gaan we altijd naar het Becherhus. Daar kunnen we altijd lekker eten in de Biergarten.
Vervolgens naar Düsseldorf. Gelukkig konden we onze auto’s weer kwijt op de vertrouwde parkeerplaats. We hadden nog een paar uur over om rond te kijken. We zijn over de boulevard langs de Rijn gelopen tussen de duizenden mensen langs de diverse stands met Japanse zaken als kalligrafie, cosplay-artikelen, informatie over Japan, Japans eten, etc. Het is altijd vermakelijk om te zien hoe de jeugdige cosplayers hun best doen zich te verkleden als hun favoriete stripheld.
Ten slotte konden wij aan de bak. Het was warm, maar niet zo warm als voorgaande jaren. De eerste kiai is altijd het mooist, omdat het het publiek totaal verrast. De show verliep uitstekend. Soepel wisselden de groepen witte banders, bruine banders en zwarte banders elkaar af. Bernd praatte als een geoefend stalmeester de show weer uitstekend aan elkaar. Het publiek was weer even enthousiast als voorgaande jaren. Het is altijd weer een feestje om voor dit publiek op te treden. Na afloop dankte Paul, onze troef, het publiek nog in het Japans.