In het weekend van 10 t.m. 12 maart hebben we de 11e Special Training van Nederland gehouden. Deze ST werd voor het eerst geleid door Jeroen. De ST beloofde een groot succes te worden dankzij de vele deelnemers van veraf en uit de regio Twente. In het bijzonder gaat onze dank uit naar deelnemers die uit het buitenland zijn gekomen zoals Deepak uit Praag, Claus, Jacky, Nina, Ute en Steffi uit Berlijn, Anika, Meike en Markus uit Haan, Paul en Nathaniel uit Antwerpen en natuurlijk ook Daniela en Andrea uit Den Haag en Jeroen uit Utrecht. Zonder jullie zou deze ST niet mogelijk zijn geweest. Helaas konden Bernd en Annemarie er niet bij zijn vanwege ziekte of blessures. We wensen jullie van harte beterschap!
Zoals alle voorgaande afleveringen vond ook deze ST weer plaats op de campus van de Universiteit Twente. Met het Sportcentrum de Drienerburght biedt de UT altijd een fantastische accommodatie voor dit evenement. We hadden weer geluk met het weer. Het lijkt wel of we een abonnement op mooi weer hebben. Het is ook altijd leuk om hetzelfde personeel van de Drienerburght weer te zien. Ik geloof dat we een graag gezien gast zijn. Ook een gast waar je weinig van merkt. Niet alleen ’s nachts maar ook tussen de trainingen door liggen we het grootste deel van de tijd op één oor.
Het trainingsprogramma is geen verrassing. Elke ST is vrijwel hetzelfde. Never change a winning team.
Vrijdag begonnen we met de kihon training. Honderd stuks van elke techniek: armtechnieken (gedan barai, age uke, ude uke, tetsui uke, shute uke, oi zuki en yaku zuki) en beentechnieken (mai geri, mawashi geri, yoko geri keage, yoko geri kekomi, mikazuk geri en fumikomi). De eerste training is altijd een belangrijk warming up voor de ST. Na deze training is de kop er af en beseft iedereen dat die in de ST zit. Vrij snel na de training kunnen we aan het avondeten. Bij het naderen van het restaurant komt de lucht van spiritus branders en pasta je tegemoet; dezelfde vertrouwde lucht als van alle voorgaande ST’s. Overigens is het eten altijd uitstekend georganiseerd met soep vooraf en salade er bij. En Kees regelt altijd meer dan voldoende vers fruit voor iedereen. Lekkere sappige sinaasappels en bananen voor de volgende ochtend wanneer we geen tijd hebben om te ontbijten voor de training. Verder was er koffie en een ruime keuze aan thee. Na het eten konden we terug naar onze kamer om uit te rusten en voor te bereiden op de volgende training of in het restaurant blijven hangen en stoere of grappige verhalen uitwisselen met oude bekenden. Om 10:00 begin de 2e en laatste training van de dag: ten no kata armtechnieken. Van alle technieken honderd stuks met een sandan of yodan in het midden. Het is de uitdaging tijdig te reageren; om sneller te zijn dan de aanvaller. Om dit te bereiken moet je niet reageren op de eerste beweging van de aanvaller, maar moet je zien te voelen wat de aanvaller van plan is. Het is een leuk spelletje om snel te proberen te zijn, maar de technieken moeten ook effectief zijn; dus met de heup in de tegenstander. Met eenvoudige technieken die we regelmatig oefenen lukt het allemaal wel, maar met technieken die minder vaak aan de orde komen valt het niet mee om connectie van arm met heup te hebben bij het blokken. Om even na 12 hebben we nog gezongen ter ere van de verjaardag van Anika. Geweldig dat ze ondanks haar verjaardag toch deelnam aan de ST!
Zaterdagochtend zal menigeen een banaantje weggewerkt hebben. Vervolgens appel op de binnenplaats en daarna warmlopen op de atletiekbaan; een stuk of 6 rondjes met een mooi heuveltje als onderdeel van elk ronde. Daarna naar het sportcentrum voor de kiba dachi training. Juniors (wittebanders en bruinebanders) werden opgesteld in een halve cirkel rond de zwartebanders. Vervolgens werd iedereen boven de 40 uit de groep gehaald, waarna de jongelui in kiba dachi konden gaan staan. De 40-plussers werden door Paul voorbereid op het doel van kiba dachi: leren pijn te doorstaan. Als je op de juiste wijze in kiba dachi gaat staan, krijg je na enkele minuten pijn in je spieren aan de voorkant van je dijbenen, die je vervolgens moet weerstaan door je op een juiste ademhaling te concentreren. Voor juniors is dit een nieuwe ervaring. Seniors ontwikkelen elke keer een diepere stand door middel van een betere ademhaling. Eén tot anderhalf uur kiba dachi staan beidt je een prima gelegenheid om je op je ademhalingen te concentreren. Het is altijd indrukwekkend om te zien wat voor plas zweet je op de grond achterlaat zonder dat je je beweegt. Na afloop van de training lekker douchen en aan het ontbijt. Een lekker gekookt eitje om de spieren te herstellen biedt altijd een lekker vooruitzicht.
’s Middags ten no kata traptechnieken. Dit is ingebouwd in het programma om de beenspieren, die verstijfd zijn door de kiba dachi training van ’s ochtend weer een beetje los te krijgen. Voor de zekerheid beginnen we een half uurtje eerder met een uitgebreide warming-up. Desondanks voelen de benen zwaar. Met sterke kiai’s zetten we deze gedachte uit ons hoofd. Elke techniek maken we met volle inzet om de aanval af te slaan. Ook de 200 kekomi’s en 200 fumikomi’s vormen geen probleem dankzij de inzet van de alle deelnemers. Vervolgens lekker aan het avondeten.
De zaterdag is nog lang niet voorbij. ’s Avond begint het pas echt. Eerst 100 Heian Shodans. Dat zijn een boel. Het is een reis waarbij de kata’s zich ontwikkelen. De eerste zijn nog wat stijf. Daarna worden ze beter. Vervolgens komt vermoeidheid en de sleur er bij kijken. Door je op elke kata te concentreren en er telkens weer een realistisch gevecht neer te zetten, sla je je er door heen. Doordat iedereen dit doet, bouwt de groep energie op die je er doorheen helpt als het even wat minder gaat. Na de kata training was een zwartebandtraining. Het onderwerp van deze training was nage-waza (werptechnieken). Dit is een welkome onderbreking van de gewone ST trainingen en met name belangrijk voor de sandans. Geoefend hebben we kubiwa, taniotoshi en tsubamegaeshi. De zaterdag werd traditiegetrouw afgesloten met 1000 oizuki’s in het donker.
Zondag mochten we een half uurtje later opstaan; om 6:15. Vervolgens banaan, appel en warming-up, waarbij het heuveltje helaas uit het parcours was geschrapt, omdat de heuvel af toch wel een behoorlijke belasting voor de zolen was. Sommige deelnemers hadden zaterdag toch wel een paar blaren opgelopen. De eerste training bestond uit 100 kata’s; alle Heina kata’s en 50 keer Tekki Shodan. Daarna weer lekker ontbijt met een eitje en vervolgens inpakken en uitrusten als voorbereiding op de laatste training. De laatste training is traditioneel kumite training met als hoodbestanddeel sanbon kumite. Kumite is zwaar, maar geeft je de kans om alles er uit te halen om te overleven. Je kunt het er niet bij laten zitten want dat doet je tegenstander ook niet. De meeste aanvallen waren op chudan niveau, maar de laatste serie was ook nog op yodan niveau. Afgezien van een enkele gescheurde teennagel hebben we dit goed doorstaan.
De ST was weer een groot succes dankzij de enthousiaste bijdrage van alle deelnemers. We willen Andre, Robert en Markus feliciteren met het afronden van hun allereerste ST! Hopelijk is dit de start van een indrukwekkend aantal ST’s in de toekomst.